شعر شماره نــود و هفت / صفحه 181
به فکر زنـــدهها باشــین حســاب مُــردهها پاکِ!
اِزُنوَر هم عَیــار و میزُنِ ســـود بُـــردهها خـــاکِ!
چه لطفی داره این مرده پِرستیهای جورواجور؟
چــه تُــوفیری بگین داره سـر خُو بُــردهها لاکِ؟
یــکی قــبرِ زیارت هُــنکُــنه اِز بس کــه غــمناکِ!
یـکییَم سنـگِ هِمبوســه هِلاک اِز بُردههـا را کِ
کَــفِـــــــن بــــعضـــی نِــدارن گــورشُــــن کــــــوره!
شکم سیر هِنگه که گورِ کفِن کم بُردهها چاکِ
خــــــدایـــا، بـــارالـــها، واحـــدا، ربّـــا، رحـــیـــمــــا!
تـویی شاهــد هِـوینی که دل غم بُـردهها نـاکِ؟
اَسِـــفــناکِ، غــمـــنـــاکِ، ســوزنــــاکِ، دردنــــاکِ!
بــه فکــر زنــدهها باشیــن حسـاب مُردهها پاکِ!
عباس قندهاری وچّه ناف شاهرود
1401/12/25
آخه آدُم زنده به محِبِّت نیاز داره یو مرده به فاتِحَه؛ ولی ما جُماعت برعکسیم واسته مردهها گل هُمبریم و فاتحه زندگی بعضیای هُخوانیم. زنده را تا زنده هست باید به فریادش رسید ور نه بر سنگ مزارش آب پاشیدن چه سود.
حساب مردهها پاکه: اشاره به ضربالمثل آن را که حساب پاک است از محاسبه چه باک است کسی که دیگر نیست حسابش نزد خدا پاک است//
از اُنوَر هم: از طرفی هم// عیار: امتحان و مقایسهی چیزی با چیز دیگر تا صحت و سقم یا کمی و بیشی آن معلوم شود// میزُن: ترازو//
جورواجور: گونه گونه، نوع به نوع// توفیر: تفاوت// خُو بُرده: خواب مانده و سنگین خواب// لاک: تُغار، کاسهی چوبی، لاوک// هِنگِه: میگوید//
راک: قوچ، گوسفند جنگی// چاک: شکاف، تراک، رخنه، پاره// هِوینی: میبینی، نظارهگر هستی// ناک: پساوند که در آخر کلمه میآید و مخصوص ساختن صفت است و اتصاف موصوف را به صفتی میرساند مثل: اندوهناک، سوزناک، دردناک.
