شعر شماره هفتاد و پنج / صفحه 138
کنار حوض مرغ حاج میر عباس! یَه نفتی بِ یَه گاریچی یَه عباس!
عمو نفتی بِ گاریچی یو خِندُن! همه جا نفتِ هُمبُرد شاد و آسُن!
یَه روز تا که بِدیمه اینطَری گفت: شمایَم گازِتُن وصل هابییه جفت؟
دِگه وا مِن نِدارین هیچوقت کار؟ سِلامی یو علیکی کار بی کار؟
چقد فرق کِرده یَگ مدِّت نُگاها؟ هِفَهمُم مِن اِزُن برق و گُواها!
تو قبل اِز گازکشی روراست بودی! یَه رو یو بی کم و بی کاست بودی!
هم اِز حالُم هم احوالُم هُخواستی بِدانی سالمُم صد بار به راستی
نه تَنا تو در و همسایههاتَم! همه بی ادعا عِین یَه حاتم
به مِن لطف و محبِت داشتن خُب! منم رو راست داشتُم خُب عمو حُب
اُنایَم بی مُحَل هستن به این مِن چُکا هِنگی کنُم حتما بِگین مِن؟
بُماندم بی جُواب هیچی نُگفتُم! اِز حرفای عمو نفتی به اُفتُم!
نُگا سی ساله پس مِن هر سِلامُم! بوی نفت هِنداییه وا کلامُم؟
چقد بد! بوی انسانیم کجا بِ؟ به پیتی نفت؟ عمو نفتی کجا بِ؟
خیالُم بِ که اخلاقُم خدائیست عمو نفتی عمومه بی خدا نیست
یعنی پیش خودُم هُنگفتُم حالا! ما گاز داریم دِگه بِل طاقچه بالا
سِلامَم بی سِلام، نفت گورِ بابات سرت سالُم تو زوری مورِ بابات!
چه اخلاقی چه رفتاری چقد بد؟ مِن اُنطوری بییُم یَگ کاچّه یو دَد؟
نه این فکر زشته زشته زشته عباس چه زوری چه نیازی زشته عباس؟
بِدان وایِد سِلامِت پاک باشه اِز هر بوی نیاز اِمساک باشه
تِوَقُع خُب نییه کمتِر بُخواه تو! بُمان آدُم دلی بِیتِر بُخواه تو!
عباس قندهاری وچّه ناف شاهرود
1401/06/28
حوض مرغ حاج میر عباس: آب انبار مسجد شیخ علیاکبر در حاشیهی خیابان مزار که الان تیغه شده و باید همتی عالی داشت که این میراث گرانبها را حفظ و حراست کنیم// نفتی: نفت فروش جنب آب انبار// گاری چی: کس که گاری داشت// خِندون: خندان// هُنبُرد: میبُرد// بدیمه: من را دید//
اینطری: به این طریق// وصل هابیه: به انشعاب گاز پیوسته شده// دِگِه: دیگر// وامِن: با من// هِفَهمُم: درک میکنم// هُخواستی: میخواستی//
نه تنا: نه تنها// شما در و همسایههاتم: تمام اهل کوچه و همسایگان// خُب عمو حُبّ: من هم دوستدارتون بودم// اُنایم: آنها هم// بی محل: بی اعتناء// به این من: به شخص من// چُکا هنگی کُنُم: چکاری میتوانم انجام بدهم جهت دلجویی شما// به اُفتُم: کمبود،کمی، کم و کاست، کم آوردم//
نُگا: نگاه کن، ببین// هنداییه: میداده است// واکِلامُم: با حرفها و احوال پرسیهای من// پیتی نفت: گالن بیست لیتری// هِنگُفتُم: میگفتم//
بل طاقچِه بالا: فخر بفروش// مورِ: اینجا ناتوان و کم زور// اُنطوری: به آن شکل بودم// یگ کاچه: یک نفر پرحرف و حرّاف// بِدان: آگاه باش، بفهم//
امساک باشه: یعنی دور و برحذر باشه// بیتر: بهتر.
