شعر شماره شصت و پنج / صفحه 118
بِتانی به حــرفاش گـــوش هـادِنی بــــه دنـــیا یَــه عالُم نوش هـادِنی
مِـــن اِز پـــیر راه هُنگُمِت اِی جُوُن بِگی بِشنُویی سر بـه دوش هادنی
تو اِز آگنه هِنگی نه اِز خِشگ خُم کـــه تــا بـــشکِنه جُنِ روش هادنی
یَــه پِـــرچانو تِـــنقِل بیار بـــد نِوین نُگا خُب کنی خِشگ جوش هادنی
یَه عـــده کُلِنگ روی خِشگ هِنزِنَن نُـــباشه بِــوینَن کــه بــوش هادنی
دِپـوشان اِز غِـیظ بــد خــــوایه بـــد کـــه آگـــنِت بُـــمانه پـوش هادنی
هِـــوینَن پیرا بـــه یَــگ خِشگ خُم اُنـــی کـــه اِز آگــنِت چوش هادنی
جُـوُن تــو جُــوُنی کن اِز رو حساب بُــخوا حـــرف پــیرای گـوش هادنی
عباس قندهاری وچّه ناف شاهرود
1401/05/25
جُوُنی وَخت بیدار شدِن شور و قدرِت و سرعِت و شجاعِت؛ اما پیری پر اِز تِجربه و تِدبیر و تِامل و تِحمل که باید یَه گَل هاباشَن. چجوری؟ تو بگو جُوُن؟ تو بگو؟
بِتانی: بتوانی، قادر باشی// حرفاش: کلام و تجربیات، داشتههای ارزشمند// هادِنی: بدهی، دقت کنی// یَه عالُم: خیلی زیاد، بیش از اندازه//
نوش: هر چیز گوارا، شهد، عسل// پیرراه: انسان کامل و رهبر، مرشد، راهنما،(ابجد۲۱۲) ۳حرف تلفظ pir نقش دستوری// هِنگُمت: میگویمت، تعریف میکنم// ای جُوُن: ای جوان، ای خام کنجکاو// بِگی بشنوئی: بگوئی و بشنوی، دیالوگ داشتن، معاشرت کردن// سر به دوش: سرگذاشتن رو شانهی امن// آگنِه: آئینه، من در آن پیدا// هِنگی: میگوئی، تعریف میکنی// خِشگِ خُم: ترکیب وصفی، مرکب ناپخته، از قالب به در آمده و در کوره نرفته، آجر خام، نیزهی کوچک// بِشکِنِه: بشکند و خرد شود// جُنِ روش هادنی: برای اتفاقات کوچک جان را فدا کردن غیر قابل باور است// پِرچانُو: خیلی کم، ذرهای//
تِنقِل: حوصله، قرار، صبر// بَد نِوین: نگاه بد نداشته باش، خوب و واقعی ببینُ// نُگا خب کنی: با اندیشه و عمیق نگریستن// هِنزِنَن: میزنند، میکوبند، کارشکنی کردن// نُباشه: انکار وجود، از بین بردن// بوینن: ببینند، نگاه کنند// بُوش هادنی: ببویی آن را// دِپوشان: مخفی کن، بپوشان//
غیظ: خشم و غضب// پوش هادنی: پوشش دادن و حفظ کردن// هِوینن: میبینند، دور اندیشاند// چوش هادنی: خام دیدن و به تنبیه وادار کردن، بهانه جویی// جُوُن: جوان، انسان یا حیوان یا درخت که بحد میانهی عمر طبیعی خود رسیده باشد، برنا، ضد پیر// بُخواه: بخواهید، تقاضا کنید.
