شعر شماره شصت و سه / صفحه 112
آرد هَشتَرخُن بیار حَـــستو کنُم!
مِــــن خــــــودُم تَنا مــــــینِ پـــستو کنُم!
نذر بی بی مِ شکِر هادا به مِن!
تا یَ مِــــــن اُوقــــندِ تــــــو در تــــــو کنُم
وایِدَم لَت هادِنُم تا کُلِّه هاش!
وا هــــاباشَن یــا کــــه ســــــر بِــتُّو کنُم؟
خِــــرّه دَردِ وِچّــــه یِ کَــــلمَندَلی!
کــــی بِـــــرُم خَــــبِر به ارســــــــــــطو کنُم؟
پَــرپَــرو شـــانه سَــرو یَم وازیه!
هِــــــمپِرُم اینور به اُنور یـــاد پرستو کنُم
خــــانه مــــنبِر خانه اَلاُن لُو بلُو!
عالُم و آدُم نشِسته ذکر چَند نَستو کنُم؟
حاضر هابه حَستو یِ بی بی دِپیچُم لای نُن
یادی اِز بی بی سه شنبه وا نُن و حَستو کنُم
عباس قندهاری وچّه ناف شاهرود
1401/05/20
اگه خودمایه واسته آینده آماده نکنیم بزودی هِفهمیم که قِدیمی هستیم و کهنه یو بدرد نُخور؛ پس وَخِزین به روز باشین.
هشترخُن: بندر جدا شده و به روس رسیدهی شمال ایران که آدر روسیه از آنجا وارد میشد، حاجی طرخان و آسترخان هم گویند// حَستو: حسّو، با ترکیب آدر گندم شیر و شکر و مقداری گلاب// مِن خُودُم: خود من// تَنا: به تنهایی// مینِ: داخلِ، درونِ، تویه// پستو: انباری کوچک داخل اتاق نشیمن//
بی بی مِ: مادر مادرم// هادا: داده، سپرده// یَ مِن: یک من، سه کیلو// اُقند: آبقند، شیره قند یا نبات// تو در تو: لا به لا، داخل هم// وایِدَم: باید هم// لَت: هم زدن، یک لنگه در// هادِنُم: بدهم// کُلِّههاش: گلوله و انبوه شدهها، چسبیده به همها// واهاباشه: باز و پراکنده و نرم بشوند//
سر بِتُّو: با وسیلهای نرمک نرمک بکوبم و نرم کنم// خِره دردِ: گلودرد است// وِچه: بچه// کلمندلی: شخصی که کربلا رفته// کی بِرُم: چه وقت و ساعتی بروم با این همه گرفتاری// خَبِر به: اطلاع دادن به، آگاه کردن// ارسطو: خدا بیامرز اولین تزریقاتچی و مداواگر در شاهرود و در فلکه مرکزی جنب چاپخانه مروّت// پرپرو شانه سرو: نام هدهد و بازیای در شاهرود// وازی: همان بازی است// هِنپِرُم: میپرم، جست میزنم// اینوَر به اُنوَر: شاخه به شاخه و جست و خیز مار پیچی// یاد پرستو کنم: از پرستو یا چلچله که کوچک و بالهای دراز و نوک تیز دو شاخهی به رنگ سیاه و در سقف خانهها لانه میگذارد یاد میکنم// خانه منبرخانه: منزل یا خانهای که منبرخانه دارد// منبر: ممبر، کرسی بلندی که بر بالای آن خطبه گویند و عدالت را بطلبند//
الاُن: اکنون، حالا، هم اینک// لو بِلو: لبالب، پُر، متراکم// عالُم و آدُم: منظور خرد و کلان، پیر و جوان، همهی کسان// ذکر: یاد کردن//
نستو: نستوه، خستگی ناپذیران، مردان جنگی که از جنگ و ستیز عاجز و خسته نشوند، کسی که از کار به ستوه نیاید// حاضر هابِه: آماده شد، مهیّا شد// دِپیچُم: به پیچم// لای نُن: داخل نان// بی بی سه شنبه: مراسمی که روزهای سه شنبه بیاد حضرت زهرا (س) برگزار میشود و نذر گره گشایی است. شب سه شنبه باید وسایل حسّو از قبیل آدر شکر، شیر و گلاب با وسواسی خاص الک شده همراه با سلام و صلوات پخته وآماده شود برای عصر سه شنبه.
