شعر شماره پنجاه و شش / صفحه 95

مـــــــرغانه یـــو شـــــیر و پِــــنیر بُـــــــــــــز گِرُنَه          چـــــون مرغ گِرُنَه
مــاش و عــدس، کشک و نَــخود، جُــوزَم گِرُنَه          چـــــون مرغ گِرُنَه
رفـــتُم که سُــــوزی آش بِگیرُم مِن دو دسـته          یــــــــــارو وَخِسته
هی دادهِزه سیرو پیازچه،جعفِری خیلی گرُنَه         چـــــون مرغ گِرُنَه
مــــــــاشین پـــیکان غُــلُم وازَم خَــــفه کِـــــــرد         پــــــــیرُم در کِـــرد
بُـــــــــردُم بـه تـــعمیرگایــو گــفت وایِر گِــــرُنَه          چـــــون مرغ گِرُنَه
اِز ســــقف پَـــــستو اُو هِــــریزه وَخـــت بـــارُن          اُوی فِــــــــــــــراوُن
چــــون ایــــزوگام وُســـــعُم نِـــبه قـــیلَم گِرُنَه          چـــــون مرغ گِرُنَه
رفــــتُم کـــه مِـــن دفـــتِر بــگیرُم واسته وِچُّم          بـــــییُفتی لُــــچُّم
گــــفتن به مِــــن حـــالیت نـــییه کــاغِذ گِرُنَه          چـــــون مرغ گِرُنَه
ای آق عــــــمو الاُن گِــرُن کـــردن هــمه چیز!!          اِز خوردو یو ریز!!
انــــگار وزیرِ گــــوش کِـــلُن گــــوشـــــش گِرُنَه          چـــــون مرغ گِرُنَه

عباس قندهاری وچّه ناف شاهرود
​​​​​​​  1401/05/03

مرغانه: تخم مرغ// گِرون: گران، سنگین، نقیض سبک، پربها، نقیض ارزان// نَخُود: نُخُود// جوز: گردو// رفتُم: رفتم// سُوزی: سبزی//
دو دسته: سبزی بصورت دسته بندی بود و یک یا دو بسته یا دسته// وَخِسته: ایستاده// هی: کلمه تنبیه، در مقام آگاه ساختن و خبردار کردن//
داد: صدا و فریاد// بِزِه: زد، انجام داد// وازَم: بازهم، یکبار دیگر هم// خفه کرد: خاموش شد// پیروم: پدرم، هروقت کار مشقت باری را انجام میده میگه پدرم یا پیروم در آمد// وایر: سیستم برق خودرو، متشکل از باتری، دینام، کویل، دلکو، وایر شمع// پستو: انباری کوچکی که وصل به اتاق نشیمن است//
اُو: آب// هِریزه: می‌ریزد// وسعُم: توانایی مالی، طاقت گشایش// قیل: قیر، ماده‌ی غلیظ و سیاهرنگ و چسبناک که از نفت گرفته می‌شود//
وچُم: بچه‌ام، فرزندم// بییُفتی: افتاد، آویزان شد// لوچوم: لب و دهان جمع شده// حالیت: متوجه نیستی؟// ای آق عمو: برادر پدر، گاهی برای توهین بکار می‌رود: برو آق عمو!// خوردیو ریز: همه چیز از کوچک به بزرگ// کِلُن: بزرگ و بلند.