شعر شماره پنجاه و یک / صفحه 87
سِمِشکه بِشته باجی واسته یاریش اُنَـــم تـــازه کـــمه اِز خــــــواســـــتِ یاریش
یَــه چــنتا لُـــوسه یَم کِرده دِلیـــنگُن ســـــــر مـــیخ و جــــدا پــــــیراسته یاریش
هَـــمِش هِــنگه هِـــــنُخوام چِکچِکانو یَـــه چـــیزی بِـــیتِر و نــو خـواسته یاریش
بِتُویی گـــوشِشِ بـــاجی اِز اُن پــس بِـــفَهمی، بـــو بُـــبُرد، وَرخـــــــاسته یاریش
بــهش گفت تخم آفتُو گِردِش خُب خِــــدیجه داره چـــون نــــاخواسته یاریش
یَه خِــلته قَــرض و قــولِت هِندِنه او ســـر آخِر هـــنگه ایــــن قد راسته یاریش
بــرو واســـتان سِـــوِر نه لُــوچّه اُوزُن یَه موشْک قُمپُز نِگه این ماسته یاریش
عباس قندهاری وچّه ناف شاهرود
1401/04/12
سِمِشکِه: تخمه آفتابگردان// بشتِه: گذاشته است// باجی: مادر، به زبان ترکی و آذری خواهر// یاریش: جاری، زن برادر شوهر// اُنم: آن هم//
اِزخواسته: اراده، خواهش کرده شده طلب کرده شده// یَ چنتا: تعدای، مقداری// لوسه: پارچه نخی سفره مانند// دلینگون: آویز کردن ناخواسته: تمایلی نداشته// همش هِنگِه: دائم میگوید// هِنُخوام: نمیخواهم// چکچکانو: تخمهجات و تخمه آفتابگردان// بیتر: بهتر و گرانبهاتر// نوخواسته: جدید و تازه به ثمر رسیده بتوئی: تاباند، تابیدگوششو// بُو بُبُرد: متوجه شد، بو کشید// ورخاسته: به رسم اعتراض بلند شده// پیراسته: خوشنما و ساخته پرداخته، تر و تمیز// خِلتِه: کیسه و انبان// قرض و قوله: انواع وام و قرضهای گوناگون// هِندِنِه: میدهد// سر آخر: پایان کار// هِنگِه: میگوید//
ماسته: وارفته است، کار نابلد// واستان: بگیر، طلب کن// سِوِر: محکم و پابرجا// لوچِه اُزُون: لب و دهان بسته و سر به زیر شده//
قُمپُوز: بالیدن نابجا، فخرو مباهات بی مورد، تظاهر// قد راسته: سر به زیر نیست و صاف ایستاده چشم درچشم.
