شعر شماره چهل و هشت / صفحه 83
ســـر هـــادِن بییایه طِــــــناف اینطِرَف! یَ صــــاف و یَ پِــــرو کِلاف اینطرف!
مـــگه قــرقــره لـــیزه اِز وازلــــــــــــــــین؟ طــــناف چِـــره ایــــنطَری هِــــمبِلین؟
بــه چَـــنگَک دِوِنــد گِـــره روی گـــــــــره! اگـــه دول بـــییُفتی طــــناف در نِــره
یَه دول هست که اِزبیخِهدستِشکجِه اِز اُن روز اوِّل وا اســـــتاش لَـــــــجِــه
اگـــه پـــیت بــــیاری به کاهگل کِشی! دِگــه مِـــنِّت اِز دول کِـــی هِــنکشی؟
دُکُـــن قــد چــــار دول گِل مـــینِ پیت! که دول کنی صد کِرِت هی تو خیط
خـــیال کِـــردی کـــاهگل کـــشی آسُنه؟ در هاباشه ریـــسمُن، مــــینِ دامُنه!
یَـــه جوری تـــو حـــــــالیش کن وِچَّکه! کــــه کـــاهگل کـــشی مــانع اوچَکه
یَه امــــروز وخـــته کـــه کـــاهگل کنیم اگـــه نـــه دُهُـــن بِــــیتِره گِــل کنیم
عباس قندهاری وچّه ناف شاهرود
1401/03/23
سرهادن: ولش کن// بیایه: بیاید// طناف: ریسمان، طناب// یَ صاف: بدون پیچ و گره// یَ پِرّو: کمی، اندکی// کلاف: چرخه که نخ دور آن پیچیده میشود// لیزه: هرچیزی که رطوبت و لغزندگی داشته باشد، سُره// اینطری: اینگونه، اینجور// هِنبِیلین: میگذارید// چنگک: قلاب، آ کج، کجک، میلهی کوتاه فلزی سر کج که چیزی به آن آویزان کنند// دِوند: ببند// دول: دلو آب، سطل لاستیکی و چرمی کوچک// نِره: نرود// پیت: جعبهای از آهن یا حلب برای نفت و روغن، چیلیک و چلیک، دِله// هنکشی: میکشی// دُکُن: پُر کن، انجام بده// قدچاردول: اندازهی چهار سطل کوچک// گِل: کاهگل یا گلِ غوره منظور است//
مینِ پیت: داخل جعبهی حلبی// صد کرت: صد دفعه، چندین بار// خیط: شرمساری، شرمندگی// درهاباشه: در بیاید از جایش// مینِ دامونه: داخل و بین دوپا، دامان، پایین کت و پیراهن// یَ جوری: به طریقی// وِچَّکِه: بیان وِچُّک از سر دوستی و دوست داشتن است// اوچک: ریزش قطرههای بارن از منافذ بام و سقف خانههای چوبی و غیره// دُهُن: دهان// گِل کنیم: ببندیم.
