شعر شماره چهل و یک / صفحه 72

مرشــد چه آهـــنگی بِزه حـــالُم چـقد خُب هابییه
کَــباده روی شـانُمه بالُــم چـــقد خُـب هابییه
اِز ذوق صـــوت مُـــنجَلی فِـــریاد یـــا حــق یـا علی
وا یـاد پوریای ولـــی سالُم چقد خُـب هابییه
مــن پِـــیرو اُن راشــدُم هـــمپایِ ضـــرب مــرشدُم
اِز زنـگ زورخانه نُـگا شـالُم چقد خـب هابییه
ای اهــل عــالُم عَــجِّلو پـــیران هـــر گـــود عَـــــجِّلو
شــیران بــیشه عَجِّلو قالُم چقد خُـب هابییه
ای نــسل نــو خــورد و کِـلُن همِّت کنین مردانه تِر
دست علی همراهِتُن فالُم چقد خـب هابییه
وا ضـــرب زورخـانه بگین مرشد بزِن زنگ روی زنگ
واچُردِگی هاما بِرفت خالُم چقد خـب هابییه
خب هابییه در هر شِنو یا میل به روی شانه هام
اَلاُن زِ حــوّل حــالِنا حــالُم چــقد خـب هابییه

عباس قندهاری وچّه ناف شاهرود
1401/02/29


همه جا رخصِت اوِّل و آخِر مردان عالُم ختم بخیر. مزد استاد تندرستی شنوندگان و مجریان و عوامل برنامه حق یارتُن!

