شعر شماره پنج / صفحه 19

یَه دُلاری تو فقط یَگ پولِ خـوردو        پَشیزی بعد اِزین یَـــگ دول خوردو
تــو اُن پــول سـیایی غاز و فَلسی        مییُن دشت سُوز یَـــگ ژول خوردو
مســی هــستی نه شاهی ذِرّه پِرّو        سویـــار کـول ولی یَگ کــول خوردو
تویی جِندَک یَه پول خوردو اِندَک        بــزرگِت کِردن هستی غـــول خوردو
یَــه عــباسی به تو ایــمُن نِـــدارن         پَـــشیزی کــــمتِری اِز چــول خوردو
تَــسُو هِنگَن بهت یا یَگ پاپاسی        تو ای خوردو بسه مول مول خوردو

عباس قندهاری وچّه ناف شاهرود
​​​​​​​  1400/10/27

دلار: واحد پول چند کشور جهان// دول: ظرف لاستیکی و چرمی که با آن آب از جاه می‌کشیدند، دلو// خوردو: کوچک و ریز// پَشیز: پول خرد فلزی، فلس، پولک‌های ریز روی پوست ماهی، یک ششم درهم// غاز یا قاز: پول خرد و اندک// فَلس: پولک// سُز: سبز// ژول: چین و چروک، ناهمواری، درهم و پریشان// شاهی: واحد پول خرد در ایران یک بیستم ریال، پنج دینار// ذِرّه: مورچه ریز، هرچیز بسیار ریز// پِرّو: خیلی کم و ناچیز// سویار: سوار// کول: دوش، کتف، شانه// جِندَک: مسکوک مسی که سابقا رایج بوده و کمتر از یک پول، نصف یکشاهی ارزش داشت.// اِندَک: چیز کم، کم// غول: دیو، موجود افسانه‌ای زشت و بد هیکل، هیولای مهیب// عباسی: سکه عصر صفوی، طلا، نقره، مسی، زمان شاه عباس هر پنج عباسی یک تومان بود و ده هزار دینار قیمت داشت.// ایمُن: ایمان// چول: ترکی، بیابان بی آب و علف، جای خالی از آدم// تَسُو: یک قسمت از ۲۴ قسمت شبانه روز، یک حبه، یک حصه‌ی کوچک از چیزی// پاپاسی: پول کوچک و سیا، پشیز، کم بها// مول مول: درنگ، تاخیر، توقف.