شعر شماره بیست و هفت / صفحه 51
خــر چَــموشی کِرد عـــمو لج کِرد نِره پشت دُمبِش رد سیخ رج کرد نره
سیـخ و چــو هِنزه عــمو اِز هر وَرِش خـــر دِشِــلقی بارِشَــم کج کرد نره
تـــا هُــخورد چو، عَرعرَم هِنکِرد خَرَک هــی عــمو هِنزه خرم هَج کرد نره
ایـــندفه وا لَــج دو جــفتی خـیز بِزه پالُــنِ بِــنداخت ســرم رج کرد نره
تا تُـــکُن هــادا یَـکم گـــوشاشه خـر تُــرتُــرانــو از ســـر بَــج کــــــرد نـره
خنده یی وا هِن و هِن کرد آق عمو خــــر دوزُن هــابه عمو لج کرد نره
عباس قندهاری وچّه ناف شاهرود
1401/02/05
چموشی: لگد پرانی// نِره: نرود، تغییر مکان ندهد// دُمبِش: دم او، دم خر// ردّ: اثر، جای جرح و زخم// سیخ: هر چیز راست و نوک تیز فلزی یا چوبی//
رَج: ردیف، رده، صف، قطار// چُو: (چوب زدن) در اینجا منظور کتک زدن است// هِنزه: میزد// هرورش: در چپ و راست ران و پشت آن// دِشلقی: پیچ خورد، شَل شد // تاهُخور: هر چه بیشتر کتک میخورد// عرعرم: صدای الاغ// هنکرد: میکرد// خرک: خر حیون، حیوانک// هنزه: میزد// هج: راست ایستاد//
والج: از سر لجاجت و با دلخوری// دوجفتی: جفت پا// خیز: جست،جهش// بِزه: زد، کاری کرد// پالونه بنداخت: پوشاک ضخیم پر از پشم و کاه،یا پوشال که بر پشت حیوانات بارکش میانداختند// رج: حرکت داد// تکن: جنبش، حرکت// هادا: داد// ترترانو: آبشار، اینجا از دهان آب سرازیر شدن// بَج: درون دهان، توی دهان، لُپ// هِنّ و هِن: نفس نفس زدن توام باقهقه از گلو// دو زُن: چار زانو، زانوزدن// هابه: شد// حج: قصد، آهنگ.
