شعر شماره بیست و دو / صفحه 43
سر افطار و اُن چشمک چیشی بِ؟ اشارت واسته اُن پشمک چیشی بِ؟
یَـــه دُوری لِـــرزُنَک بِــــشتَن سَـرِ بار نِــگی دیـــگای پر دُلمَک چــــیشی بِ؟
خـــوراکت بــامیه بــاشه یَــــه فِرنی نـــپرسی دیـــس و بادُمَک چیشی بِ؟
کُبـــاب شـامی یو چند لاخه سُوزی نِگـــو فـــصل بــاهار گرمک چیشی بِ؟
قِلیــف و هم قــلیفچه داره شـوروا نُـــمَک کــو،ایی نِــگی نُمَکچیشی بِ؟
قُـــبول حـــق، هـــدف خِـیرات باشه نُــمَک بِخــیر،نِــگی نُــمَک چیشیبِ؟
عباس قندهاری وچّه ناف شاهرود
1401/01/18
آی روزه دارایو روزه بگیرا به اِندازه یَگ وعده غِذایَم بفکر درمُنده ها باشین؛ شایِد یَگ دلِ واسته یگ لحظه هم هابییه شاد کنین. اَره؛ بفکر باشین و بفکر باشیم.
دوری: بشقاب بزرگ// لرزونک: خوراکی که از نشاسته و آبمیوه با شکر درست میشود، ژله// بشتن: گذاشتهاند// سربار: روی اجاق روشن//
دُلمک: دلمه کوچک که از برنج، گوشت،سبزی با برگ مو یا تک یا کلم درست میشود// بامیه: نوعی زولبیا که با ماست چکیده، نشاسته و روغن درست میشود، گیاهی خوراکی هم هست// بادُمک: منظور خلال بادام است// شامی: گوشت چرخ شده یا کوبیده همراه با آرد نخودچی// لاخ: یک عدد از سبزی یا مو// گرمک: میوهای از نوع خربزه و زودرستر از آن// قلیف: دیگ مسی کوچک// قلیفچه: کوچکتر از قلیف// شوروا: آش، سوپ.
