شعر شماره نونزده / صفحه37
قـــــرص نــــعناعی یـــــو آدانــــس خــــــــروس
شـــیـخ غُـــلُــم داشــت که هِندا به عــروس
خـــــودش هُـــــنگفت آدانــــس گــوشت خره
امــــا واز هِـــندا بــــه یَـــگ دُخــــتِ مـــلوس
مـــــــــیـــیُـــنِ قــــــــــوطی عــــــــــــــــــــطاری او
هــمــه چــــی بِ بـــجـــز تـــخـــم خـــــــروس
نــــفت و فــــانوس و دو ســـه تــا مـــاشــــــــو
بِــشــــتــه بِ واســــتـــه رحـــــیم کـاکـا روس
مـــاســـت و شیر و نــــخ خِـــیاطی یــــو قــــند
شِــکِر و شــاخه نُبــات و پَری اِز یَگ طاووس
جُوز و سر تیر نِداشت یا که هِنِندا به کسی
یا که هُنگفت بده جُوز وازی وا صد افسوس
دُکُـــنِش پُـــر هـــمه چـــی خـــوردو یــو چـــال
اِزش هرکــی هِــنخری هرچـی هِنِمبه مأیـوس
روبــــرو مــــچِّـــد آقــــا بـیـیـــه یَـــه دُکُّـــن او
اثِــری اَصــلا نییه هیچّی نُمــانده محســــوس
یــــادُمــه یَگ چَلَکِ نفت که هِندا به کـسی
پول هِنِنگت تا بره زود برسه واسته جلــوس
نــــازنیـــــن مــــــــردِ خـــــــداتــــرس رئــــــوف
شیـــخ غُلُم یَـــگ بُــرّی یَم داشـــت خلـــــوص
شـــــاهدم چـــنـــتـــا چــــنـارای دم دُکُـــنشه
به چـــنارا دل دِوِنـدین کم نـــییَن اِز نامــوس
فــــظ آثـــــار قِـدیمی به تـو مربوطه یو مِن
واســته این کار بِخِندین و نُباشـین عبـــوس
قـــــرص نــــعنــــاعی یـــــو آدانـــس خروس
هـــمه چـــی هـــست بــجــز تــخــم خــــروس!!
عباس قندهاری وچّه ناف شاهرود
1401/01/01
قرص نعناعی: حبههای دایره شکل سکه مانندی که طمع و اسانس نعناعی داشت و خوراک آن سالهای کودکان و نوجوانان بود.//
آدانس خروس: آدامس خروس مارک بسیار معروف آن سالها// شیخغُلُم: بقال معروف چارسو و روبروی مسجد آقا// هندا: میفروخت، میداد//
هِنگفت: میگفت// دخت ملوس: دختر زیبا// مییون: داخل، درون، تو// ماشو: الک کوچک، غربالی که سوراخهای خیلی ریز دارد، مو بیز//
کاکاروس: سپید موی، زال به گویش شاهرودی// جوز: گردو// سرتیر: جوز(گردو) سوزنی و محکم برای بازی کردن گردو بازی// هنندا: نمیداد//
دکانش: مغازهاش// خوردو: کوچک، نقلی// چال: گود// هنخری: میخرید، خرید میکردنند// هننبه: نمیشد// بی یِه یَه: بوده است(باتاکید)//
چارک: چهار یک چلک نفت، یک چهارم چیزی یا جنسی// هننگت: نمیگرفت// یگ برّی: خیلی زیاد// دوندین: دلبسته بشوید برای حراست آنها//
کم نیین: کمتر از شرف وعفت نیستند با آن سالخوردگی و عمر چند هزارسالهشان.
