شعر شماره سیزده / صفحه 28


عباس قندهاری وچّه ناف شاهرود
1400/11/25


دایــــی عــــباس هَــــمِـــش وا طـــــاره ســــر یَــگ موشــک غـــــمش وا داره!
هِـــــنگه رقاص بِزی یی موشک چِره؟ بـــــــه دُمـــــــــــــاغ پِــــــــــسِرُم آه داره
طــــرز وازی تَـــپّوک و مــوشک نییه! خـــــون بِـــــــتُرّه کِـــــــسی اِز حال بره
پــــسِرُم خـــون تنش هابییه خشک! طـــاره پـــــررو یـــــو اِز رو کِــــی هِره؟
وَخِــــزُم مــــاشـــه بــه اُنجِش بِکِشُم! چِـــــش دُقُـــــلّیده یَــــکم اِز رو بــــره
دو بزِن اِز دم چشمُم برو مرگت نِزِنه خیره چشم زل بِزه اِز جاش که نِـــره
هــــی نُــــگا کـــن تو بِوین این وِچه! پُــــر خــــــــونِ داره اِز بـــــین هِــــــرِه
تـــند بـــدو وَر رد مــــارِش کـــه بـــــیا خــــون بِرَفت، باغچه پر هابییه بـیا
چـــه بِـــساطی ایــنجه پَم کِردی نُگا؟ چـــی به روزُم بِتِــــراشی یِـــــه نُـگا؟
پـــییِـــریم یـــا که بِــــــلاییم تو بگو؟ وخـــت و بی وخت بِلِرزیم تو بـگو؟
کاشـــکی یَـــــگ آدُم بــــی بُته بییُم کــور اجاق هِنبی یُو بی وِچه بـییُم
ای خـــدا وِچـــه بـــسه واســـته مِــن چـــه گلــــی هِـــنزِنَن ایـــنا سر مِـن؟
ما که اینجور نِبی ییم اینطَری یـیم اگه اینطَری بی ییم چِطَر بی ییم؟

